Mag ik wel mijzelf zijn?

Onlangs kwam een hele pientere jongen van 10 jaar bij mij langs. Zijn moeder heeft contact met mij opgenomen nadat ze van een collega gehoord had over de goede resultaten die een behandeling bij mij hadden opgeleverd. Alle overige behandeltrajecten hadden de jongen niet zoveel gebracht en hij werd eigenlijk steeds ongelukkiger.

Vanaf een jaar of 4 had zijn moeder de verandering bemerkt en is het eigenlijk steeds erger geworden. De jongen vroeg zich regelmatig af wat er voor gelukkigs voor hem is aan het leven. Heeft het leven eigenlijk wel zin.....

Je hart breekt als een jong leven zo worstelt met zijn leven.

Ik ging met hem aan de slag.

Het belangrijkste onderdeel van de behandeling was dat hij zichzelf toeliet om te zijn zoals hij is, namelijk de pientere slimme jongen.

Hij had zich in de afgelopen jaren, zo vaak aangepast aan wat anderen van hem verwachtten, zodat hij in de knoei is gekomen met zijn eigen identiteit. Zijn Ferrari auto die moet manoeuvreren door de smalle aangelegde straatjes. Zich altijd maar van zichzelf in moest houden. Op school gaat het dan prima en kleur je netjes tussen de lijntjes. Maar het tast je eigen kracht en identiteit enorm aan.

Nu in de brugklas kwam hij in de knoei met zijn eigen ik.

Wat we ook aandacht hebben gegeven is, hoe hij zichzelf zag in het gezin. Deze jongen wilde met zijn zelfstandigheid alles al helemaal zelf doen. Zag zichzelf daardoor niet echt meer als kind van zijn ouders.

Hij hoeft het nog helemaal niet allemaal alleen te doen. Zijn ouders zijn er met hun liefde, inzicht en ervaring altijd voor hem. Zich daar voor openen, geeft hem al tijdens de behandeling een mooi inzicht dat dat niets afdoet aan zijn zelfstandigheid. Hij kan nog net zo zelfstandig zijn als hij zichzelf ook gewoon als kind mag zien.

Dit gaf gelijk al rust.

3 weken later krijg ik een mooi berichtje. Hij is zoveel blijer en gelukkiger. Hij wordt door iedereen gezien als de pientere wijze jongen. School biedt aanpassingen en hulp en de ouders merken meer rust in het gezin. Wauw! wat een stappen hebben deze jongen en zijn ouders gemaakt. Alles lijkt nu samen te komen zodat hij vol vertrouwen zichzelf verder kan ontwikkelen.